Hiç bir şeylerin sizi içten içe kemirdiğini, size değişmeniz gerektiğini, hayatta kalamayacak duruma düşüceğinizi söylediği oldu mu? Bana olmuştu... O kadar rezalet bir his daha tanımlamakta sıkıntı çekerim ve hatta bulamam.
Zamandır esasen bunun temel nedeni. Her şeye ilaç olacağını düşünmek... Ah ne büyük hata. Zamanın her şeye ilaç olacağını düşünen kişiler hep dışarıdan bir şeyler bekleyenler bence. Dünyanın en güzel yer olduğunu ve bir gün çektiklerinin son bulup dünyanın ona harika şeyler vereceğini umarak geçirir hayatını ve hata eder insan.
...sonra o kara gün gelir. Oda soğuklaşır, nefesinin havada buhar buhar çizilmesini seyrettiğin dakika...
Kalbinin artık birisi içini geçtim, kendisi için bile atacak halinin kalmadığını hissettiğin dakika...
Ellerinden bardağının kayıp düştüğü ve onu tutmak için bedeninin hiçbir kısmının harekete geçmediği o dakika...
O dakikalarda anlarsın ki hayatını bir şeyleri bekleyerek boşuna harcamışsın. Böyle olmayı istemediğini düşünürsün bedenini bıraktığının binaya çatısından bakarken. Dünyada bile sormadığın bir soruyu sorarsın belki:
...ben niye buradayım?
Dünyada neden olduğunu yadırgamadan yaşayan insanın yanlış zamanlı sorduğu bir soru. Zamansızdır her ölüm orası açık, fakat; bir gün öleceğini bilmek, bir gün öleceğini kabul etmek değil ki? Dünya, bunu kabullenebilmiş olsaydı kahramanlar olmazdı veya "kötü adamlar"... Önemsizdir aslında kötü adamlık ve kahramanlık. Yine de dünyayı bir gün bırakacağız diye laçkalaşmanın da anlamı yok hani?
Kendi kuşağımda bunu görüyorum, önümüzdeki 9-10 sene umarım böyle geçmez, yani onların bu haliyle. Hayatta fark edecekleri zorakilik iş, eş, aş olmaz umarım.
Değişmek zamanı gelmedi mi sizce de dostlarım? Ne bileyim? Bir gün öldüğümüzde bunun bir anlamı olduğunu düşünmek sizleri mutlu etmez miydi? Bir çokları gibi boşuna boş bir hayat yaşamış olmak? Çektiğiniz çilenin değeri bu mu?
Oturup bu yazıyı okumanın bir anlamı yok mu yani? Yalnızca "ben okuyorum" demekse amacın, güle güle... ama ben anlamak istiyorum diyorsan hoşgeldin. Amaç beni anlamak değil, dünyada olanları anlamak. Diğerleri neden var bunu görmek...Sende gidecek bile olsan, ben burada sana bir şeyler yazıyor olacağım sevgili dostum.
Ben kendim için bir yenilik yaptım, sayfanın tasarımını değiştirdim(küçük ama etkili ;) ). Bol bol yazı yazmaya başladım, rahatlamak ve birilerine bir mesaj verebilmek için... Bazen size ne kadar eşsiz olduğunuzu anlatmak için, bazense ne kadar sıradan olabileceğimizi anlatmak için.
Bu yazı Akılda Kalan bir şey değil, akılda kalmasını istemediğim bir yazı... Bu yazı Fuzuli Praxis'ten size kalan.
Var oluşunuz idareli olsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder